Udostępnij
online nasze informacje i publikacje
Ubóstwo względne (relatywne) występuje wtedy, gdy poziom życia i dochodów rodzin znacznie odbiega od przeciętnej kraju lub regionu, w którym żyją. W UE ubóstwo względne mierzy się w stosunku do 60 proc. mediany dochodów gospodarstw domowych żyjących w danym kraju. Osoby żyjące w gospodarstwach domowych mających dochody poniżej tej granicy określane są mianem „zagrożonych ubóstwem monetarnym”.
Na szczeblu ogólnoeuropejskim przyjęto, że rodzina żyje w poważnej deprywacji materialnej, jeśli nie stać jej na co najmniej 4 z listy 9 pozycji uznawanych za niezbędne: opłacenie czynszu i rachunków za media, odpowiednie ogrzanie domu, niespodziewane wydatki, jedzenie mięsa, ryby lub ich odpowiednika w białku co drugi dzień, tygodniowy urlop poza domem, korzystanie z samochodu, pralki, telewizora, telefonu. Deprywacja materialna i społeczna uwzględnia więcej potrzeb (15), a granica deprywacji została wyznaczona na niezaspokojenie co najmniej 5 z nich.
Intensywność pracy gospodarstwa domowego to stosunek sumy miesięcy, w których poszczególni członkowie rodziny (w wieku 18-59) pracowali w ciągu roku do pełnej liczby miesięcy, w których ci sami członkowie gospodarstwa domowego teoretycznie mogli pracować w tym czasie. Intensywność pracy w gospodarstwie domowym uznawana jest za bardzo niską, jeśli znajduje się poniżej progu wyznaczonego na poziomie 0,2 (dla jednej osoby oznacza to mniej niż trzy miesiące pracy w roku).
Za zagrożone ubóstwem lub wykluczeniem społecznym uważa się osoby, które żyją w gospodarstwach domowych zagrożonych ubóstwem względnym (wskaźnik AROP) lub będących w poważnym niedostatku materialnym (wskaźnik SMD) lub wykazujących bardzo niską intensywność pracy.
online nasze informacje i publikacje
w realizacji swoich socjalnych praw
wypełnij formularz zgłoszeniowy i dołącz do naszej sieci
wspieraj walkę o Europę społeczną wolną od ubóstwa